Provocatietesten voor medicatie-allergie

Bij een provocatietest neem je specifieke medicatie in via de mond en controleren we of je een (allergische) reactie hebt op de medicatie. De test gebeurt in meerdere stappen. Je begint altijd met een lage dosis die per stap een beetje wordt verhoogd. Als je een reactie hebt, dan is die dus milder dan wanneer je meteen een volledige dosis zou nemen.

Meestal dient deze test om een allergie te ontkrachten, en dus als bewijs dat je de medicatie in de toekomst (terug) veilig kan innemen. 

Tijdens een voorafgaande consultatie bespreken we welke medicijnen we gaan testen. Je krijgt uitleg over de testen en over de mogelijke risico’s. Meestal doen we eerst huidtesten voordat we overgaan tot een provocatietest.

Praat met je arts over de medicijnen die je neemt. Neem je specifieke medicatie voor hart- en vaatziekten? Dan moet je 24 uur voor de provocatietest stoppen met die medicatie. Doe dat altijd in overleg met je arts en je cardioloog. Het gaat om deze soorten medicijnen:

• bètablokkers zoals emconcor, inderal en bisoprolol
• bloeddrukverlagers zoals coversyl en diltiazem

Je hoeft niet nuchter te zijn voor de testen. 

De allergietesten gebeuren ambulant. Je hoeft dus niet in het ziekenhuis te overnachten. De testen vinden meestal plaats in het dagziekenhuis, afhankelijk van je risicoprofiel.

• Je meldt je aan in de inkomhal van het ziekenhuis voor het dagziekenhuis.
• De verpleegkundige prikt een infuus. Dat dient om meteen te kunnen ingrijpen als je sterk reageert op de testen.
• Je neemt plaats in een comfortabele zetel. Maak het je gemakkelijk, want de testen kunnen 1 tot 4 uur duren.
• We meten je bloeddruk en hartslag bij het begin van de testen en tijdens het onderzoek.

Bij de provocatietesten neem je een lage dosis van een specifieke medicatie in via de mond (oraal). Daarna wachten we ongeveer 30 minuten af of je erop reageert. Reageer je niet? Dan gaat de test verder met een iets hogere dosis. In totaal verhogen we de dosis in 2 tot 6 stappen. Daardoor kan de test in totaal een paar uur duren.

Soms krijg je de medicatie niet via de mond toegediend, maar via een infuus. 

Na de testen bespreekt de arts de bevindingen met jou. Als er bewijs is dat je een allergie hebt, krijg je een allergiekaartje. Daarop staat de medicatie waarvoor je allergisch bent. Je allergiegegevens worden ook aangepast in je ZAS-patiëntendossier. Je huisarts en verwijzende arts krijgen een verslag van de bevindingen. 

Als de provocatietest een reactie uitlokt, dan krijg je symptomen die lijken op allergische klachten: neussloop, jeuk, huiduitslag en zwelling van de lippen. Omdat de test begint met een lage dosis, is je eerste reactie meestal vrij mild.

De kans bestaat altijd dat je een sterkere reactie hebt, bijvoorbeeld met zwelling van de keel, kortademigheid of een bloeddrukval. Daarom voeren we deze testen bijna altijd uit in het dagziekenhuis. Zo kunnen we meteen ingrijpen en je via het infuus medicatie geven om de reactie te stoppen. Er is altijd noodmedicatie bij de hand.

Meestal gaan we pas over op provocatietesten als we je reactie al getest hebben met een huidtest. De huidtest dient om de risico’s van een provocatietest beter in te schatten, maar dat is niet voor elk soort medicatie mogelijk.